Groot nieuws vandaag! Amerika’s arbeidstevredenheid daalt naar recordhoogte. Volgens een artikel van Associated Press vanochtend is slechts 45% van de Amerikanen tevreden met hun baan. Dat is het laagste niveau ooit en daalde van 49% in 2008.
Het artikel zei dat er verschillende redenen waren:
o Minder werknemers vonden hun baan interessant
o Inkomens hebben de inflatie niet bijgehouden
o Gezondheidszorgkosten hebben gegeten om mee naar huis te nemen.
Dit is duidelijk een enorm probleem, omdat ontevredenheid over het werk directe gevolgen heeft voor zaken als:
o Productiviteit
o innovatie
o Productkwaliteit
o Klanttevredenheid
o Kosten in de vorm van schroot en nabewerking.
Ik heb wat onderzoek gedaan nadat ik dit artikel had gelezen om te zien wat de politici en ‘experts’ zeiden over de oorzaak van dit ernstige probleem. Er werden weinig redenen genoemd, behalve geld, erkenning of promotie.
Ik denk dat deze dingen altijd een probleem zijn geweest. Iedereen wil meer geld, als ze het krijgen is het een tijdelijke oplossing. Erkenning en vooruitgang staan ook altijd op de voorgrond. Het onderzoek begon in 1987 en op dat moment was bijna 61% tevreden met hun werk en ik wed dat die drie redenen ook toen een probleem waren.
Dus wat is er anders tussen 1987 en 2008 dat een daling van de arbeidstevredenheid met 16% zou veroorzaken? Dat is echt de vraag die moet worden beantwoord. Ik denk dat het direct verband houdt met leiderschap. Ik zei enkele maanden geleden in het voorwoord van mijn boek dat ik denk dat de grootste crisis voor Amerika het gebrek aan leiderschap op alle niveaus is.
U kunt dat specifiek meenemen naar de werklocatie of fabriek en kijken hoe het verband houdt met ontevredenheid van medewerkers. In mijn rol als business coach heb ik persoonlijk dingen gezien zoals:
o Medewerkers voelen zich hulpeloos, velen vinden dat het niet uitmaakt of ze het geweldig doen of een middelmatige baan hebben, de beloning / erkenning is hetzelfde.
o Ze hebben geen controle over hun bestemming. De economie, de kostendruk enz. Hebben allemaal rechtstreeks invloed op hen, maar hoe lager ze in de voedselketen zijn, hoe minder ze het kunnen beheersen.
o Niemand luistert naar hen, innovatie en ideeën worden tegengehouden omdat niemand ze vraagt of er naar handelt als ze wel gehoord worden.
o Slechte artiesten worden vaak in plaats van goede artiesten gehouden vanwege anciënniteit of vriendschappen die de prikkel voor werknemers verlagen.
o Management geeft vaak tegenstrijdige richting met verschuivende prioriteiten waardoor werknemers onduidelijk zijn over verwachtingen.
o Managers nemen vaak niet de tijd om zinvolle feedback te geven, vooral positieve feedback.
Leiders moeten begrijpen dat medewerkerstevredenheid direct verband houdt met hun bedrijfsresultaten en tijd en geld investeren in de ontwikkeling van medewerkers. Gebrek aan leiderschap verzwakt en organisatie op vele manieren, het meest voor de hand liggende is:
o gebrek aan innovatie
o Slecht teamwerk
o verhoogde kosten
o personeelsverloop
Een ding dat ik de afgelopen jaren tijdens de economische neergang vaak heb gehoord, is “er zijn geen banen, er is geen plaats voor werknemers”. Dat is slechts gedeeltelijk waar, er zijn misschien niet veel opties voor gemiddelde werknemers om te gaan, maar er is altijd een plek voor topmedewerkers om te gaan, zo niet onmiddellijk op een bepaald punt in de toekomst. actieonderzoek
